Ve belki bir gün…
Atalay Kızılay
Size hiç oldu mu bilmiyorum ama ben artık yarını bile planlamaya korkar oldum.
Kimse de anlamaz beni. Sadece bakarlar. Soran olmaz bu halimi.
Sonra her şey iki adım gibi gelir, atarım o iki adımı ama varamam bir yere.
Okumak da yazmak da zorlaştı .
Hiç duymuş muydunuz?
Hayat Mucizelere gebe…..?
Bekliyorum hala... uğrayacaktı bana da.
Kaderin üstüne bir kader vardır her zaman.. İnsanlar bazen yanlışlar ve doğrular hakkında konuşmak istiyorlar. Evet doğrular ve yanlışlar var orada, onu da biliyorum. Bunları hiç umursamıyorum. Hiçbiri umurumda bile değil. Deli gözükebilirim, Hayat biz kendimi için planlar yaparken öyle yol ayrımları çıkarır ki karşımıza şaşıp kalırız. Bambaşka bir yaşam, bambaşka bir hayat, bambaşka insanlar hepsi birden üzerimize geliyormuş hissine kapılırız.İnsan acı çekmeyi neden sever?
Bilmiyorum… alsın başını gitsin ruhum.. çok yoruldu.
İşitenin kulak, söyleyenin dil olmadığını öğreten kalbim, şu yazdıklarımın pek çok kişiye manasız geleceğini de biliyor.O mükemmel tasarladığımız gelecek planları, bir kaç yıl sonra gitmeyi düşündüğümüz geziler hepsi birden tuzla buz olur. Tüm yaptığımız o planlar hayal kırıklıklarına dönüşür. İşitenin kulak, söyleyenin dil olmadığını öğreten kalbim, şu yazdıklarımın pek çok kişiye manasız geleceğini de biliyor.Hep hayran bakan gözlere, hatalar takılmaya başlar. İçine rastgele atılmış eşyalardan oluşan çanta oluruz bir anda.
Parmaklarımın uçları sızlıyor. Aslında sızlayan yüreğimin derinlikleri.Niçin üşüyorum tüm hücrelerime kadar. Hiç sevmiyorum kış mevsimlerini. Soğuklarda sanki insanlarda soğuyorlar. Sıcak tebessümler kayboluyor.
Hiçbir şey aslında tam anlamıyla planlandığı, hayal edildiği şekilde gitmiyor. Belki çok umutsuz bir yazı gibi gelmiş olabilir bu size ama sonunu güzel bir yere bağlayacağım merak etmeyin. Yok vazgeçtim sonu nasıl biterse bitsin. Sevmek,aşık olmak hepsinin sonu hüsran değil mi ? O yüzden artık planlamayı bıraktım. Hedef koymak dışında gelecekle ilgili senaryolar yapmıyorum kafamda. Belki inanmayacaksınız ama kafam o kadar rahatladı ki bunu yaptıktan sonra artık geceleri huzurlu uyuyabilir hale geldim.
Gelecekle ilgili bir beklenti içine girmediğiniz de olmadığında üzüleceğiniz bir şey de kalmamış oluyor.
Bence denemekte fayda var.
Parmaklarımın uçları sızlıyor. Aslında sızlayan yüreğimin derinlikleri.Niçin üşüyorum tüm hücrelerime kadar. Hiç sevmiyorum kış mevsimlerini. Soğuklarda sanki insanlarda soğuyorlar. Sıcak tebessümler kayboluyor.
Yorumlar