Para ve insanlık!…
Acı ama gerçek.
İnsanlar paranın gücüne esir olmuşlar. Bir çağı kapatan ve diğer çağı açan bu yeşil ve madeni paralar hem devletler üzerinde ve hem de insanlar üzerinde büyük etki eder. Dünyadaki savaşların, barışların ve anlaşmaların ana sebebi hep bu para denilen kağıtlar üzerine kurulmuştur.
“Bozuk para insanın cebini deler, bozuk insan da kalbini. Bu yüzden harcayın ikisini de gitsin.” (Tolstoy)
Para için her şeyi yapan insanlar bir gün paraları olduğunda anlayacaklar ki para ile her şeyi yapamıyormuşsun.
Mesela para için yaptığın şeylerden dolayı yitirdiğin şerefini, haysiyetini ve onurunu para ile geri alamıyorsun.
Hatta o saatten sonra haysiyetli onurlu ve şerefli olmaya çalışsan da kimse inandırıcı bulup sana güvenmiyor.
Sende beceremiyorsun zaten sonuçta karakter aynı değişmiyor.
Çağımızda insan değerinin zenginlikle ölçüldüğü ve kimin parası çoksa, onun makamının daha büyük olduğu, çoğu insan tarafından kabul edilir. Paranın gücü ile ev satın alabilirsin, yatak alırsın, saat alırsın, kitap alırsın, torba torba yiyecek alırsın, mevki- makam alırsın, sigorta alırsın, ilaç alırsın ve seks de alırsın parayla.
Paranın gücü ile yuva alamazsın, uyku alamazsın, zaman alamazsın, bilgi alamazsın, hayat alamazsın. peki ya iştah? Saygınlığı satın alabilir misin? Güvenli bir yaşam ve ya aşk satın alamazsın. Yarını satın alamazsınız. Bu günlerde insanlık, paraya tercih ediliyor. Ama para hiçbir zaman sevginin, güzelliğin, iyiliğin yerini alamaz. Paranın yüzü soğuk ve serttir. Yakar, yıkar, yok eder…
Benim bir sözüm var “Ben paranın kölesi olacağıma, para benim kölem olsun.” diye. Usta yazar Tolstoy, bizlere yaşamın tam da kendisine dair bir takım düşünceler bıraktı. Birinci Dünya Savaşı’na doğru giden dünyanın içinde bulunduğu içler acısı durumu gözlemleyen ve bunu eserlerinde işleyen yazar, bizlere her ne olursa olsun ahlakımızı yitirmememizi ve eğer önce biz iyi olursak, dünyanın geri kalanının da iyi olacağını öğütlüyordu.
Tabii ki bu yeşil kağıtlar, insan medeniyeti kadar önemli olsalar da bir o kadar da zararlıdır çünkü milyonlarca insan bu yeşil kağıtlara daha çok sahip olmak için öldürülmüş, insanlar yerlerinden yurtlarından sürgün edilmiştir. Hiçbir millet, diğer bir milletten daha temiz değildir çünkü her toplum yeşil kağıtların esiri olmuş ve bütün düzenlerini bu kağıtlar üzerine inşa etmişlerdir.
Para için ölmeli mi insan ?
"İnsan çok daha başka şeyler için ölmeli. Mesela hırsızlık yaptığı için, yağma yaptığı için ölmeli; yalan söylediği, insanları sevmediği, insanları öldürdüğü için ölmeli. Ne bileyim ben, aç bir insanın yemeğini, üşüyen bir insanın battaniyesini çalan, kampanya düzenleyip ihtiyaç sahibine ulaştırmayan, mesela kendinden olmayan insanların insan olduklarını unuttuğu için ölmeli."
Para gereklidir, yaşamı idare ettirebilmek için ama çok para asla mutluluk getirmez. Aksine insana mutsuzluk ve huzursuzluk getirir. Az ama öz olsun bence para. Para bizi harcayacağına, biz paraya harcamalıyız. Maalesef para yerine artık insanlar ucuz bir şekilde harcanmaya devam ediliyor.
Kağıtla kalın, kalemle kalın, insanlığınızla kalın.