Samet bize büyük "e" yaz! İnternette dolaşan bir videoda, öğretmen tahtaya kaldırdığı öğrenciye “e” harfini yazmasını söylüyor. Samet ismindeki öğrenci tahtaya “küçük e” yazıyor. Öğretmen daha sonra “Samet bize büyük “E” yaz diyor. Bu sefer Samet “küçük e harfini” daha büyük bir şekilde yazıyor. Öğretmen tekrar “Samet bize büyük 'E' yaz demesine rağmen “küçük e” harfini büyüterek yazıyor. İlköğretim haftası başladı. Türkiye’de il ve ilçelerde kutlandı. Örnek ders işlenirken öğretmen “e” sesiyle ilgili çocuklara örnek verdi. Çocuklar de içinde “e” sesi olan kelimeleri sıraladılar. Elma, Erik, Eşya, Elif gibi.. Bu ders esnasında çocukluğum aklıma geldi. Ben 1968 doğumluyum. Bundan tam elli yıl önceden bahsediyorum. Anaokulları yok, anasınıfları yok o zamanlar. Ben de okul zamanı 4 yaşında iken, okula giden öğrencilere özenerek, “Ben de okula gideceğim” demiştim. Tabii ki yaşım küçük diyerek okula alınmadım. Yani ana kuzusu konumundaydım. Ama ben yılmadım. Bir çocuk isteği olmayınca ne yapar? Ağlar. Ben de öyle yaptım. Annem benim üzüldüğümü görünce dedi ki, Ben sana okumayı yazmayı öğretirim. Dünyalar benim oldu o zaman.  Bakkaldan güzel çizgili bir defter, kurşun kalem, kırmızı kalem, silgi kalemtıraş alındı. Ben çok sevindim tabi.. Annem önce bir sayfaya harfleri yazdı.  Büyük harflerle, A, B, C, D….Sonra bunların nasıl okunduğunu öğrendim.  Sonra her sayfaya bizim isimlerimizi yazdı. Bütün akraba isimlerini yazdı. Ben de onlara baka baka okumayı da yazmayı da öğrendim.  Okula gitme yaşım gelince, o zamanlar öğretmenler mahalleleri, sokakları geziyorlardı. Doğum tarihlerine göre, okula başlayacakların isimlerini yazıyorlardı. Bizim eve de geldiler. Artık benim sevincim, heyecanım daha da arttı. Okula başladık. Öğretmenimizin ismi Enver Akın idi. Babamın adı da Enver. Adaştılar yani.  Önce babam okula götürdü beni, daha sonra mahalledeki çocuklarla birlikte okula gitmeye başladık. Öğretmen önce çizgi çekmeyi, daire yapmayı, kare yapmayı falan gösterdi. Daha sonra sıra harflere geldi. Ben hepsini biliyordum. Bildiğim şeyleri yeniden öğrenmek beni sıkmıştı. Ne zaman ki öğretmenimiz, büyük harflerin yanında küçük harfleri öğretmeye başlayınca, işte okul benim için o zaman başlamıştı.  Samet’in “e” harfini yazması ile ilgili videoyu izlerken, bu hatıra gözümün önünde canlandı. Bu vesile ile hayatta olan Enver Akın öğretmenimi anmak istedim. Ellerinden öpüyorum. Son olarak şunu ifade etmek isterim.  Kırk yıl öğretmenlik yaptım sınıfa abdestsiz girmedim diyen Mahir İz'i hürmetle anarak bir mabede gider gibi okula yollanan öğretmene selam olsun. Mesleklerini sadece para kazanma aracı olarak görmeyip insan yetiştiren öğretmenlere selam olsun. Her şeyini öğrenciye adayan Vatan, Millete hayırlı nesil yetiştiren öğretmenlere selam olsun.  Yeni Eğitim Öğretim yılının, tüm öğrencilere Öğretmenlere, Velilere hayır getirmesini dilerim. Aşure gününüz, Cumanız mübarek olsun.