― Dervişin biri bir ırmak kenarında abdest alırken suyun içinde çok değerli bir taş görür. Taşı alıp çantasına koyar ve yoluna devam eder. Akşamüstü bir yerde dinlenmek için oturur. Bu arada bohçasını açar ve ekmek peynirinden yemeye başlar. O sırada yakından geçen bir dilenciyi de sofraya davet eder ve ikramda bulunur. Bir ara dilencinin gözü çantadaki taşa takılır. Dervişe, ― “Allah rızası için bu taşı bana verir misin?” der. Derviş taşı çıkarır ve dilenciye verir. Dilenci gider ama ertesi sabah tekrar geri gelir ve dervişe sorar; ― “Bu taşın ne kadar değerli olduğunu biliyor muydun?” Derviş: ― “Evet” der. Dilenci tekrar sorar; ― “Yani bunu satınca ömrün boyunca zengin bir hayat süreceğini biliyor muydun?” Derviş aynı cevabı verir; ― “Evet” Bunun üzerine dilenci, ― “Peki bu taşı nasıl kolay bir şekilde bana verdin?” Derviş: ― “Allah rızası için demiştin.” Sonunda der ki, ― “Bu taşı sana bugün geri getirdim. Bunun yerine daha değerli bir şey ver.” Derviş hayretle sorar, ― “Bunun yerine ne istiyorsun?” Dilenci şunu söyler, ― “Bu hale nasıl geldin? Bana bunu öğret!” Evet bizim dervişin bu haline gelebilmek için ne yapmamız lazım? Her işimizde ihlas, samimiyet ve Allah’ın rızasını gözetmek… Cumanız mübarek olsun. Cumanın rahmeti ve bereketi hepinizin üzerine olsun.