Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin

Lübnanlı şair Halil Cibran, “Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin” diyerek Arap aleminin halini özetliyor.
ABD Başkanı Trump, turp gibi bir bombayı attı Arapların ortasına…
“Gazze’yi taşıyacağım” dedi.
“Gazze’yi tatil beldesi yapacağım” dedi.
Araplar şaka yapıyor zannettiler.
Ama öyle olmadığını anladılar.
Şimdi kara kara düşünüyorlar.
Toplantı üzerine toplantı yapıyorlar.
Nafile…
Bir şey yapacaklarına kendileri de inanmıyor.
Eğer öyle olsaydı Zemzem Towers'ın Harem-i Şerif'i gölgeleyen görüntüsüne…
Yani Kâbe-i Muazzam’ın tepesindeki İngiliz sömürge kulesi Zemzem Towers’a itiraz ederlerdi.
Etmezler.
Çünkü, tepedekilerin zihniyeti sömürge ürünüdür.
Sömürge düzeninin cisimleşmiş hali, gözle görüneni ise Zemzem Towers'ın tepesindeki saat kulesidir.
Bu saat kulesi İngiliz sömürge alametidir.
Ve İslam’ın tam kalbinde çakılmış bir Drakula kazığıdır.
***
İşte bu noktada Lübnanlı şair Halil Cibran’ın şiiri tam da yerine oturuyor.
Şöyle diyor şair Cibran:
Ey kavmim..!
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin.
Dönüp de bakmazsın ölülerine.
Lut kavminden de değilsin sen, hazdan olmayacak mahvın.
Acıyla karıldı harcın ama acıya da yabancısın.
Ağıtları sen yakarsın ama kendi kulakların duymaz kendi ağıtını.
Tanrı'ya yakarır ama firavunlara taparsın.
Musa Kızıldenizi açsa önünde, sen o denizden geçmezsin.
Ey kavmim..!
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin.
Korkarsın kendinden olmayan herkesten.
Ve sen kendinden bile korkarsın.
Hazreti İbrahim olsan, sana gönderilen kurbanı sen pazarda satarsın.
Hazreti İsa'yı gözünün önünde çarmıha gerseler, sen başka şeylere ağlarsın.
Gündüzleri Maria Magdalena'yı 'fahişe' diye taşlar, geceleri koynuna girmeye çabalarsın.
Zebur'u, Tevrat'ı, İncil'i, Kuran'ı bilirsin.
Hazreti Davud için üzülür ama Golyat'ı tutarsın.
Ey kavmim..!
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin.
Dönüp de bakmazsın ölülerine.
Lut kavminden de değilsin hazdan olmayacak mahvın.
Ama sen kendi acına da yabancısın.
Kadınların siyah giyer, kederle solar tenleri ama onları görmezsin.
Her kuytulukta bir çocuğun vurulur, aldırmazsın.
Merhamet dilenir, şefkat dilenir, para dilenirsin.
Ve nefret edersin dilencilerden.
Utancı bilir ama utanmazsın.
Tanrıya inanır ama firavunlara taparsın.
Ey kavmim..!
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin.
Sana yapılmadıkça işkenceye karşı çıkmazsın.
Senin bedenine dokunmadıkça hiçbir acıyı duymazsın.
Örümcek olsan Hazreti Muhammed'in saklandığı mağaraya bir ağ örmezsin.
Her koyun gibi kendi bacağından asılır, her koyun gibi tek başına melersin.
Hazreti Hüseyin'in kellesini vurmaz ama vuranı alkışlarsın.
Hazreti Ömer'i bıçaklayan ele sen bıçak olursun.
Ey kavmim..!
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin.
Ölülerine dönüp de bakmazsın.
Lut kavminden de değilsin hazdan olmayacak mahvın.
Ama arkana baktığın için taş kesileceksin.
Ve sen kendine bile ağlamayacaksın.
Komşun aç yatarken sen tok olmaktan haya etmezsin.
Musa önünde Kızıldeniz'i açsa o denizden geçemezsin.
Tanrı'ya inanır ama firavunlara taparsın.
Ey kavmim..!
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin.” (Lübnanlı şair Halil Cibran)
***
Ne diyelim...!
Allah, Müslümanları sömürgeleşmiş zihniyetten korusun (Âmin).