Bir lider düşünün, milyonlarca evladı olan…
Bir lider düşünün, herkesin kırmızı çizgisi…
Bir lider düşünün yattığı yerde bile herkese dert olan…
Ne kadar değişik değil mi ?
Hayatımızda hiç görmediğimiz, sesini bile duyamadığımız, yokluğu belki de ilk hüznümüz olan birine bu kadar bağlı olmak…
Ata’m… Bugün sensiz 85.yıl…
10 Kasım 1938, saat 09.05.. Ulu önder, “Aleykümesselam” dedi ve hasta yatağında deniz mavisi gözlerini hayata yumdu.. O an sanki zaman durdu, bir an için sanki tüm dünya sustu. Caddelerde, sokaklarda, evlerde milli bir yas yaşanıyordu, herkesin yüreğine adeta bir ok saplanmıştı. Türk milleti zamansız ebediyete intikal eden Ata’sına ağlıyordu… Türk milleti yetim kalmıştı…
Dolmabahçe Sarayı’nın koridorlarından yankılanan bir ölüm haberi; bütün Dünya’nın gündemine oturmuş, bütün yurtta “baba öldü” nidalarıyla gözyaşları dökülmekteydi.. Bu acı haber ile birlikte adeta güneş, aydınlığını terk etmiş, tüm Dünya, büyük liderinin ölümü ile derinden sarsılmıştı…
Sana olan sevgimiz ve saygımız tarifsiz Ata’m…
“Geldikleri gibi giderler” deyip, idam fermanıyla çıktığı yolda bir milletin dirilişine ışık tutan, kurtuluşa ve zafere inandıran ve modern Türkiye'nin temelini atan ebedi Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk'ün kısacık ömründe nice kahramanlıklarını yaşadık.
Hayata gözlerini yumuşunun 85. yıldönümünde dünya tarihinin gördüğü en büyük liderlerden biri olan Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ü sevgi, saygı, minnet ve rahmetle anıyorum.