Sevgili SES Gazetesi ailesi... Bu hafta sizlere ne bir bilgiden ne de bir yorumdan bahsedeceğim. Bu hafta sizlere tamamen kendi duygularımdan bahsedeceğim. Hayatımızda doğanın kanunları diye bir tabir vardır. İnsanoğlu doğar, büyür, evlenir ve çoğalır. Her bir aşamadan farkı duygularla geçiyoruz. Bilindiği üzere yaklaşık 1 ay önce hayatımın babalık dönemi başlamış oldu. Nasıl hissediyorsun kendini diye soracak olursanız inanın şuan ‘babalık’ namına bir şey yüklenmedi. Çünkü yeni doğmuş bebeğin sadece anneye ihtiyacı var. Babayı da tanıyor fakat baba onun için şuan ayak işlerini yapmak var. Mesala gazını çıkartmak, arada altını temizlemek ve annesi yemeğini yerken onu oyalamak. Bunlarla bile bence babalarında hakkı ödenmez. Bunların hepsi tatlı bir telaştır. Biraz da yaşamın kendisidir. Ne de olsa baba olmadan önce de bir yaşantım vardı. Çocuk olduktan sonra sadece ana merkezim oğlum oldu. Bu duyguyu isteyen inşallah herkes yaşar. Bu hayatta baba olmak kolaydır. Zor olan babalık yapmaktır. Kaygım var tabi ki... İnşallah ona güzel bir gelecek sağlayabilirim. Her anında onun yanında olabileceğimi hissettirebilirim ve umarım ki en önemlisi merhametli olabilmeyi öğretebilirim. Kolay değil bu hayata sıfırdan bir insan yetiştiriyorsunuz. Değerli okuyucular şimdilik duygu düşüncelerim bu kadar. İnşallah ilerleyen zamanlarda başka düşüncelerimden de bahsederim. Tabi ki yararlı bilgilerim devam edecek. Nadiren konu dışına çıkmam da bir problem olmayacağını düşünüyorum. Saygılarımla
Kalın sağlıcakla