Hz. Ömer (r.a.), İslam’da dünyada iken cennetle müjdelenen on sahabeden ikincisidir. Hz. Muhammed (s.a.v.)'den sonra ve belki de kıyamete kadar bir ikincisinin gelmeyeceği kadar (kurt ile koyunun gelemeyeceği gibi) adil bir yöneticidir. Çünkü, 1500 senedir Hz. Ömer İbni Hattab (r.a.) gibi bir adil yönetici bu bu güne kadar gelmemiştir.
Bunun örneklerini sunalım:
-Hz. Ömer Müslüman olmadan önce son derece katı, sert, haşin, yaşantı itibariyle evinde fıçılarla dolu şarap bulunan, kız çocuklarının diri diri toprağa gömülmesine gönlü razı olan bir kişi idi. Müslüman olduktan sonra meleklerin bile eline su dökemeyeceği yüce bir insan oldu. Cennetle müjdelenmiştir. Müslüman oluşu da çok ilginçtir:
Şöyle ki;
Ebu Cehil ve azılı Mekkeli kafirler, R.Sav. başta olmak üzere bir avuç Müslümana korkunç derecede şiddet ve ambargo uyguluyorlar. Müslümanlarla selamlaşmayı bile yasaklamışlar, inanan 39 kişiyi evlerine hapsetmişlerdi. R.SAV. bir gün kabede namaz kılarken azılı müşrik Ebu Cehil kesilmiş bir deve işkembesini Hz. Muhammed SAV.in başına secdede iken geçirmiştir. Putperestler “eğer Hz. Muhammed SAV. gerçek bir peygamber olsaydı Allah cc. hazretleri ona yardım ederdi” diyecek kadar şamata yapmışlar. Bu olayı duyan Hz. Hamza (R.SAV.in amcasıdır. Uhut’ta şehit edilmiş, göğsünü yaran vahşi ciğerini çıkarmış, Hind. Onu çiğ çiğ yemişti. Oysa Hz. Hamza pehlivanların piri bir kahramandı) Ebu Cehil’i kabede bütün müşriklerin gözü önünde pataklamıştı.
İşte böyle bir zamanda Darunnedve denen fesat yuvasında toplanan Mekke müşriklerinin reisleri, Hz. Muhammed (s.a.v)'i öldürmek üzere karar verdiler. Fakat bu işi kim yapacaktı. Mekke’nin cahiliye döneminin en korkunç adamı Hz. Ömer’i seçtiler. 100 kırmızı deve (Arabın en değerli varlığı) müşrikler Hz. Muhammed (s.a.v)'i öldürmek kastı ile Hz. Ömer’in üzerinde anlaştılar. Hz. Ömer’i silahlandırıp Hz. Muhammed (s.a.v)'i öldürmek üzere yola çıkardılar.
O zaman azılı Ömer korkunç bir kin ve düşmanlıkla yolda giderken; Nuaym b. Abdullah Naim adında bir mümine rastladı. Durumun vahametini gören bu mümin Naim, Ömer b. Hattab’a, “nereye ya Ömer” diye seslendi. Ömer b. Hattab’a, “nereye gidiyorsun” dedi. Ömer, “Hz. Muhammed’i öldürmeye gidiyorum”. “Sana Hz. Muhammed SAV. ne yaptı ki onu öldüreceksin?” “Putlarımızı yalanladı. Mekke ulularına karşı çıktı” dedi. Bunun üzerine Naim, “Ya Ömer senin ablan Fatıma ve enişten de Müslüman oldu” dedi. Bunu duyan Hz. Ömer o zaman yolunu eniştesinin evine yöneltti. Bacısının evine geldi. Eniştesi ve acısı Kur’an’dan o sırada Taha suresini okuyordu. Kapıda biraz dinledi. Bu söz insan sözüne benzemiyor. Hiçbir şair ve edip böyle muazzam bir söz söyleyemez, diye düşündü. Kalbine imandan bir damla düştü. Kapıyı çaldı. Kapı açılmadı. Durumu fark eden bacısı, eniştesi Hattab’ı dolaba sakladı. Bu arada Ömer b. Hattab kapıyı kırıp içeri girdi. Eniştesi ve bacısını hışımla azarladı ve hatta Hattab'ın burnundan kanlar fışkırıyordu. Fakat kalbine düşen bir damla iman bütün bedenini ve ruhunu kaplamıştı. O okuduğunuzu bir kere daha okuyun, dedi. Bacısı, o Kur’an’dır. Ona müşrikler el süremez, dedi. Dinlemek istiyorsan gusletmelisin dediler. Kalktı, gusletti. Kız kardeşinin okuduğu Taha suresini dinledi. O granit gibi katı olan Ömer pelte gibi yumuşamış gözleri dolmuştu. Ne diyordu ulu Allah o ayetlerde, “Ey Muhammed SAV. ben size Kur’an’ı sıkıntı çekesiniz diye indirmedim. Ancak sizin sorunlarınızın problemlerinizin çözüm örneğini içeren hak bir kitap olarak indirdim, ki, o, Allah cc. yerin göğün ve kainatın yegane tek olan yaratıcısıdır. O arşa istiva etmiş, sonsuz rahmet sahibidir. Gökte, yerde, ikisi arasında görünen bilinen ve bilinmeyen ne varsa hepsi Allah’ındır. Görmez misin hiç bir canlı bu dünyadan bir çöp bile madde olarak götüremeden ölüp toprak oluyor. O Allah bütün gizli ve aşikar olanları zihinlerdekileri, niyetleri, kesin bilen odur. Çünkü o kendinden başka ilah olmadan tanınmaya ve ibadete layık olan ancak odur. En güzel isim ve sıfatlar onundur.”
Ayete gelince, Hz. Ömer hüngür hüngür ağlamaya başladı. Çünkü iman kalbine yerleşmişti. Hz. Muhammed SAV. şimdi nerde diye sordu.
O sırada Hz. Muhammed ashabı ile bir yere toplanmışlar, müşriklerin bu tuzaklarını nasıl bozabilirizin istişaresini yapıyordu. Sahabeler, tam silahlı idiler. Hz. Ömer R.SAV.in meclisine ulaşmadan Cebrail A.S. durumu Hz. Muhammed’e haber verdi. Hz. Ömer meclise girer girmez ashap silahlara sarıldılar. Hz. Muhammed SAV. herkes kılıcını kınına soksun buyurdular. Çünkü o mübarek ulu Allah’a dua etmiş yarabbi bu yüce dini ya Ebu Cehil i. Hakem veyahut Ömer ile kuvvetlendir diye devamlı dua ediyor. Duası müstecap olmuş. Hz. Ömer’in Müslüman olacağı ona haber verilmiştir.