Mutluluğu huzuru ne kadar çok arıyoruz değil mi hayatta?
Bir yerde, başarıda, insanda...
Oysaki kendi içimize gizlenmiştir huzur. Hiç aklımıza gelmez oraya bakmak...
Bir şeye sahip olduğumuzda, birini sevdiğimizde, olmak istediğimiz yere ulaştığımızda mutluluk ve huzurun bizi bulacağını düşünürüz. İstediğimiz ,sevdiğimiz şeye ulaşabilmek için bağımlılık geliştiririz, zorlarız, her şeyi kontrol etmeye çalışırız, hayatımızın evrileceğini, o doyumu hissedebileceğimizi düşünürüz. Ta ki ulaşana kadar. Daha farklı bir boşluk duygusu karşılar bizi. Ulaştıktan sonra daha fazlası görünür gözümüze, arayışımız devam eder...
Oysaki huzur da mutluluk da içimizdedir. Hayatta yaşadığımız her şey kendimizden kendimizedir. Yaşadığımız iyi olaylar da kötü olaylar da mutlaka bize bir şey öğretmek için vardır. Kısacası iyi ya da kötü yoktur. Hayat gridir. Sadece deneyimler vardır. Gözümüzü açmamızı ve kendimiz olmamızı sağlarlar. Tabii ki oku'yabilene...
Koşulların istediğimiz gibi olması çok iyi olur, hem de mükemmel olur. Yine de siz benim dediklerimi bir düşünün isterseniz. Zihninizin içinde mi yaşıyorsunuz, yoksa hayatın kendi gerçekliğinde mi?
Sevgiler..