Dünyada tartışmasız en çok okuyan millettir Japonlar Ama bir atasözleri var ki, tüm dünyaya ders verir nitelikte… ‘Her okuduğunuza inanacaksanız hiçbir şey okumayın’ Ben sadece ülkemizi değil tüm dünyayı ayrı bir kefeye koyuyorum, Japonları ayrı bir kefeye… Saygı, hoşgörü, insana değer gibi birçok konuda terazinin en ağır tarafındadır o çekik gözlü minyon insanlar. Zaten hoşgörü gururumuz Mevlana’yı en çok okuyan ve ziyaret eden toplum olmaları bunu göstermiyor mu? Birkaç gün önce sosyal medyada bir vatandaşımızın çektiği bir video ilişti gözüme. Japonya Süper Lig derbisi olan Kawasaki ile Yokohama karşılaşmasında stadyum tıklım tıklım dolu. Sadece dört adet polis görev yapıyor. Devre arasında herkes tek sıra halinde yiyeceklerini alıp, niteliklerine göre ayrı ayrı çöp kutularına kendileri atıyorlar. Karşılaşma 1-1 sonuçlanıyor hakeme itiraz yok, maçta sarı kart bile çıkmıyor. Köşe gönderine yakın bir yerde küçük çocuklar sıkılmasınlar diye küçük bir oyun alanı var. Bu ne biçim hayat böyle arkadaş? Normal olan onlar mı yoksa biz miyiz? Daha sonra yaptığım araştırmalara göre, Japonya’da insanlar birbirine o kadar saygılar ki, herhangi bir konuda söze başlamadan önce özür diliyorlar. Bol bol teşekkür ediyorlar. Bunu yaparken hafifçe eğilerek ve güler yüzle yapıyorlar. Oldukça utangaç olduklarından, insanlar bir soru sorulduğunda bilmiyorlarsa yardım edemedikleri için üzüntü duyuyorlar. Özellikle toplu yaşamın olduğu yerlerde insanlar birbirlerine saygılarını her zaman gösteriyorlar. Japonya’da restoranlarda veya alışveriş yaptığınız herhangi bir yerde para öderken dikkatlice parayı elinizden alıp, size göstererek kasaya koyuyorlar. Aynı şekilde size para üstü verirken de dikkatlice sayıp elinize öyle veriyorlar. Vay vay vay, ne saygı ama? Ayrıca Japonya’da araba sahibi olmak çok kolay ancak bir şartı var. Eğer evinde ve işyerinde yeterli otopark alanı yoksa araba satın alamıyorsunuz. Araba şirketleri kesinlikle size araba satmıyor. Eviniz arka sokakta bile olsa kapınızın önünde geniş bir yol dahi olsa, Kendi bahçenizin içindeki otoparka bakıyorlar. Mesela, evinizde kendinize ait sadece bir araçlık otopark varsa aileniz kalabalık bile olsa sadece bir araç satın alabiliyorsunuz. Ne tuhaf değil mi? Sizce bizim bu seviyenin sadece yüzde birine yaklaşmamıza kaç yılımız var? Hayır hayır! Hemen umutsuzluğa kapılmayın! Okullarımızda her yaştaki öğrencilere en az haftada iki saat ‘saygı’ eğitimi versek bir adım atmış olur muyuz sizce? Ne dersiniz?