Umutları yıkılmış, kalbi kırılmış bir kadının kalemi sizlere ne hissettirir bilmiyorum ama ben bugün bir hayli yorgunum. Üzerime yıkılmış hayallerim içime attığım acılar beni çok yıprattı ama ne olursa olsun ayakta kalacağım. Nefes alıyor umudumun bahar çiçekleri. Kalbimin odaları bomboş ama öyle biri var ki çok uzaklardan yüreğimi ısıtan. Kader dilime sükutu esir etti, kelimeler boğazıma düğümlendi. Güncemin satır aralarında anıları kağıda döküyorum. Ama neden bu kadar yalnızlığımıza kaçar olduk biz hala anlamıyorum. Zaman günden güne ömrümüzü çalıyor. Dilsiz…