3 HAZİRAN 2018
Handan Yalçın
Kardeş nedir desem herkes candır der, sırdaştır der, iyi kötü her şeyi paylaştığım konuşunca rahatladığım hatta sesini duyunca huzur bulduğum en değerli varlık deriz demi.
Aynı evde doğup büyüyorsunuz varlık ta yoklukta aynı duyguları paylaşıyorsunuz. O ağlayınca sırf o ağlıyor diye siz de ağlıyorsunuz işte kardeş olmak böyle bir şey. Günümüz de her şey dejenere oldu o eski sevgi, sadakat, bağlılık, saygı kalmadı bir çok şey değerini önemini kaybetti ama aile kavramı anne, baba, kardeş birlikteliği hiç değişmedi.
Ablam çok sevdiğim can dediğim ablam ha bazen kavga da ettik her zaman gülüp oynamadık tartışmalarımız da oldu ama sevgimiz hiç azalmadı. Gün geldi hepimiz o baba ocağı ana kucağı dediğimiz yuvamızdan kendi yuvalarımızı kurmak için ayrıldık her şey de o zaman başladı. Biz anneme bir bardak su versek annem Allah iyilerle karşılaştırsın diye dua ederdi bir gün anneme neden öyle dua ediyorsun kötü insan yok ki demiştim o da daha annenizin babanızın koyduğu adla duruyorsunuz bir el kapısına gidin adınız değişsin o zaman anlarsınız demişti. Ne yazık ki anladık evet hayatta kötü hayırsız insanlar da varmış. Gerçekten Allah iyi insanlar çıkarsın karşımıza.
Evet, ablam dedim demi. Beş yıl çok zor bir hastalığın mücadelesini veren ablam çektiği acılar sıkıntılar karşısın da hiç isyan etmeyen sabrın en alasını gösteren doyamadığım ablam beş yıllık mücadelede yenik düştü biz de acıların en zorunu yaşadık yaşayacağız da benim içim bu kadar yanarken annemi babamı düşünemiyorum hayattaki en zor acıyı tattılar evlat acısını kardeş acısı bana bu kadar ağır bu kadar zor gelirken onların acısını tarif bile edemiyorum. Allah’ın takdiri diye tevekkül ediyorum ve bir evladım var onun acısını yaşatma diye dua ediyorum.
Yanar yakınırsınız döner dolanır durursunuz kendi içiniz de kör düğüm olursunuz o acıyla aklınızdan neler neler geçerde hiçbirini yapamazsınız öylece kala kalıyorsunuz, inanamıyorsunuz. Üzerine konduramıyorsunuz ama içinizden bir ses bitti gitti artık yok diyor o sesi bile susturamıyorsunuz ama çaresizlik yapacak hiçbir şey yok Allah’ın emri bir gün herkes o ölümü yaşayacak düğün dernek her evde olmazmış ama ölüm her ev de yaşanır herkese gelir.
Ölenler unutulmuyor eğer acılar ilk gün ki gibi kalsa insanlar çıldırır herhalde rabbim sabrını veriyor.
Mekanın cennet olsun ablam seni çok seviyorum.
Yorumlar