Yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nin İlk Aydın Belediye Başkanı (1925-1928) görevini yürüten Erlaçin, 4. Dönem TBMM’nin (1931-1934) Aydın Milletvekili oldu. Aydın Türk Ocağı başkanlığı da yapan Fuat Şahin Erlaçin, Serbest Cumhuriyet Fırkası’nın Aydın teşkilatını kuran kişiydi. Aydın’ın yeniden imar edilmesi için kurulan yapı kooperatiflerinin de başkanlığı görevlerini de yürüttü.
Yerel bir gazete olmasına rağmen kullandığı dili, mizanpajı ve içeriği ile dönemin diğer gazetelerine göre daha nitelikli bir yayıncılık anlayışı gösteren “Halkın Dili” Gazetesi sadece Aydın’dan değil çevre ilçe ve illerden de sağlam bir okuyucu kitlesine sahip oldu.
Erlaçin gazetedeki ilk başyazısında “ticari kaygı gütmediğinin”, “dedikodu ile uğraşmayacağının” ve “isimlerinin icabını yapacaklarını” ifade etti. Devrimlerin sadık hizmetkârı olmayı taahhüt eden “Halkın Dili” sayfalarının devrim karşıtı ve devrimlere ters düşecek her türlü amaca hizmet eden yazı ve haberlere de kapattı ve yayın hayatı boyunca da bundan vazgeçmedi. Dil konusunda da hassas olduğunu beyan eden “Halkın Dili” yayın hayatına başlar başlamaz dil ve edebiyat konusunda yazılar yayınlamış ayrıca Cüneyt Bey, Gelincik gibi hikâye ve roman örneklerine sayfalarında yer vermişti.
Gazetenin aynı zamanda “Başyazarı” olan Fuat Şahin Erlaçin, yazılarında aslen ziraatçi olması dolayısıyla “Çiftçi” imzasını kullanmış, genelde tarımsal üretimin sorunları ve çözüm yollarını köşesine taşımıştı. Gazeteye Sabri Erlaçin, Ferruh Tokgöz, İ.Hakkı Baltacıoğlu, Alptekin Güven, Samim Kocagöz, Haluk İnal, Şehabettin Keskindikkılıç, Bedirhan Çınar, A. Erdik, Bahri Selçuk, Lütfi Güney, Eşref Gezen, Selami Münir Yurdatap gibi isimlerde köşe yazıları ile katkı vermişti.
Başlangıçta arkalı önlü tek yaprak iki sayfa olarak çıkan “Halkın Dili” 37.-106. Sayıları arasında 2 yaprak 4 sayfa çıkmış sonra yeniden iki sayfa olarak çıkmaya devam etti. Basım kalitesiyle de dikkati çeken “Halkın Dili” gazetesi başlangıç 3. Hamur diye tabir edilen gazete kâğıdına basılmış 30 Mart 1942’den itibaren boyutunu değiştirerek pelür tarzında bir kâğıda basıldı.
Yayıncılık anlayışı ile sağlam bir okuyucu kitlesi yakalayan “Halkın Dili” Gazetesi, savaş şartlarının ağırlığı ile ekonomik zorluklar karşısında sayfa sayısını zamanla düşürdü ve ardından sadece perşembe ve pazartesi günleri çıkmaya başladı. Yaklaşık iki buçuk yıl yayınlanan gazete 4 Mart 1943’te yayın hayatını sonlandırdı.
