Kahramanmaraş merkezli olarak 10 ilimizde ve birçok yerleşimde yaşanan depremin yarattığı tablo tek kelimeyle felaket! Acı tarifsiz, çaresizlik çığlıkları yürek dağlayıcı, yurttaşlarımızın göz göre göre ölmesi öfke uyandırıcı!                                                                           ***                   Evet, deprem bizim coğrafyamızda bilimsel bir gerçeklik. Değiştiremeyiz bunu. Uzmanlar uzun zamandır hangi bölgelerin risk altında olduğunu, nerelerde deprem yaşanabileceğini ifade ediyorlar. Deyim yerindeyse dillerinde tüy bitti bile denebilir.                                                                          ***                  Dinlemişsinizdir; tüm uzmanların söylediği tek bir gerçek var: Deprem değil, binalar öldürür! Ne kadar kahredici değil mi? Ne denli düşündürücü!                                                                         ***                  Aklımızı başımıza devşirmemiz gerekmez mi artık? Bilimin söylediğini göz ardı mı edeceğiz hâlâ? Daha önemlisi ise şu: Toplumsal zenginliklerimizi, bir avuç zengin kesimin çıkarları doğrultusunda mu kullanacağız, yoksa toplumun yararı doğrultusunda mı? Ekonomik ve toplumsal yaşamı piyasanın insafına mı terk edeceğiz, yoksa kamu yararı doğrultusunda tepeden tırnağa planlayacak mıyız?                                                                        ***                 Düşünebiliyor musunuz; bazı yerleşimlerde deprem kamu binalarını yerle bir etti! En sağlam yerlerin kamu binaları olması gerekmez mi oysa? Neden değil peki? Kamu binalarının yıkımı, ülkede kamu yararı gözetilmediğinin acı göstergesidir! Var mı başka açıklaması?                                                                       ***                 Plansız kentleşmenin, denetimsizliğin, rantın, kâr elde etme hırsının sonucu; deprem karşısında dirençsiz, yani çürük binalardır. Bir avuç müteahhit para kazanacak diye insanlarımızın ölümü reva mıdır?                                                                                                                              ***                 İmar aflarına ne demeli peki? Düpedüz ölüme davetiye çıkarmaktır bu. Kuralsızlığın kural haline getirilmesidir. Hâlâ sorgulamayacak mıyız bunları? Karşı çıkmayacak mıyız?                                                                              ***                Yaşanan deprem karşısında çok şey söylenebilir; söyleniyor da. Acımız, üzüntümüz büyük. Lakin yaşam devam ediyor ve ders çıkarmak gerekir tüm bu yaşananlardan.  Aksi halde ölmeye ve kahrolmaya devam edeceğiz.                                                                      ***               Düşünmemiz ve karar vermemiz gereken noktalar net: Parayı mı önceleyeceğiz, insanı mı? Özel çıkarları mı gözeteceğiz, toplumsal yararı mı? Piyasa mı diyeceğiz, planlı kamu ekonomisi mi? Bilimi mi tercih edeceğiz, kaderciliği mi?