Günlük yaşamımızda kullandığımız tüm cihazlar elektronik devrelerden ibaret. Bize yaşamımızda kolaylıklar sağlayan iletişim araçları, ulaşım araçları, evde kullandığımız tüm cihazlar vs. her biri elektronik devreler ve yazılımsal destek ünitelerinden oluşuyor.Örnek verecek olursak Bilgisayarlar, tabletler, akıllı telefonlar, TVler,elektronik beyaz eşyalar, Receiverlar(uydu alıcılar), akıllı saatler ve daha birçok cihazlar, içerisinde irili ufaklı RAM barındırıyor. Peki nedir bu RAMin cihazdaki vazgeçilmez kılan fonksiyonu? Kelime anlamı olarak RAM “Random Access Memory” yani “Rastgele Erişilebilir Bellek” cümlesinin kısaltılması ile oluşmuş bir tanımdır. RAM, bilgisayar, ekran kartı ve birçok mikroişlemci modülünün içinde daimi olarak yer alan bir parçadır. Bilgisayarlar genellikle o an üzerinde çalıştıkları programlar ve işlemlerle ilgili bilgileri RAM diye adlandırılan bu hafıza bölümünde tutarlar. RAM ve sabit sürücü temel olarak aynı bilgileri saklarlar, ancak RAM’deki bilgilere erişme ve onları işleme hızı, sabit sürücüdeki bilgilere erişme ve onları işleme hızından çok daha büyüktür. RAM bir depolama aygıtıdır. Çalışması, bilgilerin depolanması ve modül üzerinde bilgilerin kalması için sürekli olarak enerji gereksinimi duymaktadır. Belleğe verilen enerji kesildiği anda üzerinde işlem yapılan bilgiler kaybolur. RAM genellikle tek bir devre üstünde çift taraflı olmak üzere 2 veya 2’nin katları olacak şekilde dizilmiş bellek yongalarından oluşmaktadır. Bu yongaların her biri farklı depolama alanlarına sahiptir. Aynı devre üzerinde bulunan yongaların toplam kapasitesi Ram belleğinin kapasitesini verir. Yongalar üzerinde sayısız transistörle doğru orantılı bir şekilde artan bellek kapasitelerine sahiptirler. Bir RAM yongasında farklı iki veriye ulaşabilmek için ortalama aynı süre kullanılır. Fakat disk ve buna benzerleri okunan verinin başı bulunan noktaya yakınsa az zamanda uzak ise çok zaman harcanmakta ve baş konumu sürekli olarak değişmektedir. RAM, bilgisayarda işlenecek verilerin ve programların geçici olarak saklanması için kullanılır. Tüm programlar ve veriler önceden bir girdi biriminden ana belleğe yani RAM’e aktarılıp burada işlenir. RAM bilgisayarda ana hafıza ya da birincil depo, yükleme, gösterme, uygulamaları yönlendirme ve veri için çalışma alanıdır. Bu RAM tipi tümleşik devre biçiminde olmaktadır. Genel olarak hafıza çubuğu ya da RAM çubuğu olarak adlandırılmaktadır. Bunun nedeni ise; devre kartlarının üzerinde, küçük devreler halinde plastik paketleme yardımı ile çubuklar halinde olmasıdır. Şuanki kullanılan kişisel bilgisayarlarda RAM eklemek veya değiştirmek için özel yuvalar bulunmaktadır. Bu alanlara istenilen GB’taki RAM’ler takılarak bilgisayarın olağandan hızlı olması sağlanır. Çoğu RAM hem yazılabilir hem de okunabilir durumdadır. Bu yüzden de okunan, yazılan hafıza isimleriyle de sık sık yer değiştirir. RAM’in yetersiz kaldığı durumlarda sabit disk geçici hafıza olarak da kullanılır. Ancak sistemi yavaşlattığı için tercih edilen bir durum değildir. Günümüzde RAM Teknolojisi o kadar çok geliştiki 90’lı yıllardaki PClerle şuanki PCler arasında evrim niteliğinde bir çok teknolojik gelişmeler yaşandı. Mesela bu olayı şu şekilde tabir edeyim size, SDRAM teknolojisinden DDRRAM teknolojisine geçiş! DDR (Double Data Rate), yüksek bant genişliği ve yüksek performans sunan hafıza sistemi spesifikasyonudur. Eski hafıza mimarilerinde, veri iki yönlü saat vuruşunun sadece bir anında veri aktarılıyordu. DDR sisteminde, saat vuruşunun iki anında da veri aktarımı yapılarak, PC133 hafıza sisteminin hızı ikiye katlanarak 266MHz’a hıza ulaşılır. DDR teknolojisi, en çok ilgi gören 3D, Video ve Internet uygulamalarında yüksek hız sunmak için gerekli bant genişliğini sunarak, performansta yeni jenerasyon anlamına geliyor. Temel olarak DDR modülleri, SDRAM’e benzerler. Aynı büyüklüktedirler, fakat pin numaraları farklıdır. Görünüşe bakarak ayırabilmek için en iyi yöntem, modüllerdeki çentiğe bakmaktır: SDRAM modülünde iki çentik bulunurken, DDR modülünde bir adet bulunur. Ayrıca DDR modülünün iki yüzeyinde de, mandal mekanizmasına uyan iki adet yarım daire çentik bulunurken; SDRAM modülünde sadece bir adet yarım daire çentik bulunur. Bu tasarım, modüllerin yanlış yuvalara yerleştirilmesini önler. İlk sebep, DDR teknolojili bir PC’nin, günümüzdeki SDRAM sistemlerinden her alanda daha iyi performans sunabiliyor olmasıdır. DDR platformu, genel sistem performansında yaklaşık%5-10’luk bir artış sağlar. DDR hafızanın verimliliği, SDRAM’dan en az daha iyidir. İkinci sebep, DDR platformunun, 2001’in ikinci yarısında temel bir sistem öğesi haline gelecek olmasıdır. Şimdilerde SDRAM platformuna yatırım yapmak, yakın gelecekte bir terfi beklemek demektir. Üçüncü sebep ise, DDR’in fiyatlarının SDRAM ile karşılaştırıldığında çok yüksek olmasına karşın, kullanıcıların aynı anakart üzerinde hem geleneksel SDRAM hem de DDR destekleyecek yeni tasarımları seçebilecek olmalarıdır. Bu tür çözümlerle kullanıcılar, şimdi SDRAM kullanırken, DDR fiyatları makul düzeye indiğinde rahatlıkla DDR’a geçebilecekler. Son olarak da, DDR platformu Rambus opsiyonu kadar pahalı olmamasına rağmen karşılaştırılabilir düzeyde bir performans sunmaktadır. Gelecek platform adayları arasında, sadece DDR opsiyonu en iyi fiyat/performans oranını sunmaktadır. DDR, mevcut hafıza sistemleri arasında en çok umut vadeden sistemdir. Mantıklı karar verecek bütün kullanıcılar için en iyi seçimdir.