Pandemi döneminde gördüğüm birçok çocukta sorumluluk duygusu azalmış, internet oyun bağımlılığı artmış, ailenin kural ve sınırlarını tanımamaya başlamıştır. Bir grup çocuk ve genç de rekabet ile akran uyumu ve kaynaşmanın birlikte gitmemesi nedeniyle derslerini abartılı bir şekilde takmış, “en iyisi olmadığı için okula gitmek istemeyen”, “en çok o bilmediği için söz almayan” “en çok o beğenilmediği için kimseyle konuşmayan” özgüveni azaldığı için kendine kibirli bir kabuk oluşturmuştur.
ÇOCUKLARA TÜM DESTEK VERİLMELİ
Çocuk ve gençler gelişirken sevgi ortamı ile beraber kural sınır ve sorumlulukların birlikte olmasına ihtiyaç duyarlar. Özellikle gençlerin sosyal kabulü kişilik gelişimleri için olmazsa olmazdır. Pandemi süreci ne olursa olsun ailenin mutlaka çocuklarına bu ortamı sunmaları, devletlerin çocuk ve gençlerin geleceğini bu ortamları onlara sunarak teminat altına almaları ruh sağlıkları için elzemdir. Unutulmaması gereken en önemli nokta çocuklar haklarını yaş ve gelişim düzeyleri itibariyle savunamazlar. Başta bilinçli ebeveynler ve öğretmenler olmak üzere biz yetişkinler bu konuda onların haklarını savunmalı bir daha geri döndürülmesi mümkün olmayan ruh sağlıkları için tüm desteğimizi vermeliyiz. Elimizde aşımız varken toplum olarak garip ve bilimsellikten uzak aşı karşıtlığından uzak durmalıyız. Okulların kapalı olması, cahil toplumların gelişmesine, kişilikleri oluşmamış çocukların oluşmasına neden olarak geleceğimizi kapkaranlık yapacaktır. Herkesin ben ne yapabilirim demeden elini taşın altına koyması temennisiyle…