Kedim Aslan ve Ben

eklendi. İnsanlardan uzak yaşamak bana hiç koymadı. Hiç de umursamıyorum, ne de dünyam yıkıldı... Ne de geride kalanlar ben yokum diye perişan oldu... İnsanım diyen kötü insanlar zulmederek, öldürerek, gasp ederek günahlarıyla gidecekler zaten. Kimileri Neron olup yakacak Roma'yı, kimileri Firavun olup ilahlık taslayacak...
Üzülmeye gerek yok "herkes ölür kimi toprağa gömülür, kimi yüreğe."
Henüz size ne anlatmak istediğini bilmediğiniz yazıların arasında korkarak, heyecanla dolaşıyorsunuz. Şu anda Aslan parlak gözleri ve tatlı mırıldanmalarıyla kalbimi kazanmak için kucağımda dolaşıyor. Miskin miskin durmasına da bakın! Meraklı gözleriyle çok tatlı. Utangaç tavırları da çok sevimli. Yanıma usulca uzanan, ayaklarımın etrafında dolanan, kendisini sevdirmek için onca hareket yapan, Aslan'ı uyutup
uyurken izlemek gibisi yok! Hayatta öyle seçimler yaptım ki; kazandığım şeyler, kaybettiklerime değdi. Ben kedi köpek ile kafayı bozmadım. Siz insan olduğunuzu unuttunuz. "Ben Artık İnsanı Sevene Değil, Hayvanı Sevene İnanıyorum. Çünkü Artık İnsanı Sevmenin Yolu Menfaatten, Hayvanı Sevmenin Yolu Merhametten Geçiyor."
Kağıtla kalın, kalemle kalın, insanlığınızla kalın